Emmanuel Villanis

De Franse beeldhouwer Emmanuel Villanis werd op 12 december 1858 in Lille geboren; hij was de zoon van Italiaanse ouders. Na de proclamatie van het Koninkrijk Italië, in maart 1861, keerde de familie terug naar hun land en vestigde zich in Piemonte.

Van 1871 tot 1880 was Emmanuel Villanis student aan de Academie voor Schone Kunsten Albertina in Turijn, waar hij studeerde bij meester-beeldhouwer Odoardo Tabacchi (1831-1905). Na zijn afstuderen stelde hij zijn eerste werken tentoon in verschillende steden in Italië. Bijvoorbeeld het borstbeeld Alda, in Milaan in 1881.

In 1885 keert Villan uiteindelijk terug naar Frankrijk om te wonen en te werken in Montmartre, een wijk in Parijs die hij pas na zijn dood op 28 augustus 1914 verliet. In de negentiende eeuw was het tentoonstellen op de Salon des Artistes van vitaal belang voor een beeldhouwer om bekend te worden en opdrachten te krijgen. Tussen 1886 en 1910 nam Villanis elf keer deel aan de Salon. Zijn zeventien tentoongestelde beeldhouwwerken omvatten de vier bustes Nerina (Salon van 1887); Galatee (Salon van 1894); Mignon (Salon van 1896); Judith (Salon van 1898) In 1892 ontving hij een Eervolle Vermelding voor de twee maquettebeelden die hij presenteerde. Villanis wordt vandaag de dag erkend als een van de belangrijkste beeldhouwers die in het Art Nouveau-tijdperk werkten en het karakter en het realisme dat hij in zijn onderwerpen vastlegde wordt door fervente verzamelaars over de hele wereld zeer gegeerd.