Eugene Verboeckhoven

Biografie
1798 - 1881

Over de kunstenaar

Eugène Joseph Verboeckhoven (9 juni 1798 - 19 januari 1881), Belgisch schilder, werd geboren in Warneton in West-Vlaanderen. Hij was schilder, beeldhouwer, etser, graveur en lithograaf van dieren, geanimeerde landschappen en portretten.

Eugène Verboeckhoven studeerde bij zijn vader, Barthélemy Verboeckhoven, een beeldhouwer. In 1816 werkte hij bij Voituron in Gent. In de eerste helft van de 19de eeuw waren de salons een thuis voor ontluikende kunst. Verboeckhoven was een regelmatige deelnemer aan de Gentse (1820 en 1824) en Brusselse salons (1827-1860). Hij bezocht de Ardennen, Frankrijk, Groot-Brittannië (1826), Duitsland (1828) en Italië (1841). Hij stond hoog aangeschreven en werkte werken uit van kunstenaars als De Jonghe, De Noter, Koekkoek, Daiwaille, Kheelhof, Verheyden en zijn leerlingen Louis-Pierre Verwee en de gebroeders Tschaggeny. Hij was lid van de academies van Brussel, Gent, Antwerpen, Sint-Petersburg en Amsterdam.

Verboeckhoven was een uitstekend dierenschilder en lijkt samen met zijn leerlingen de laatste link te zijn geweest naar een seculiere traditie met haar wortels diep in de 17de eeuw, die natuurobservatie, compositie en geïdealiseerde weergave van de werkelijkheid met elkaar verbond. Net als de oude meesters verkreeg hij de kleur blauw voor zijn hemel door lapis lazuli af te slijpen. Hij was een productief kunstenaar en zeer nauwgezet in zijn voorbereiding: honderden schetsen en studies werden ter plaatse gemaakt, waarbij verschillende elementen als stukjes van een legpuzzel in elkaar werden gezet. Zijn behendigheid was zo groot dat veel kunstenaars een beroep op hem deden om hun werk te verrijken met enkele van zijn dieren en figuren. Tussen 1841 en 1842 bezocht hij Italië, Zwitserland en Schotland. Zijn inspiratie bleef hetzelfde en zijn techniek bleef onveranderd, maar zijn schriften stonden nu vol met schetsen van verschillende landschappen.

De schoonheid die uit zijn schilderijen spreekt, verbergt af en toe Verboeckhoven's fundamentele tekentalent. De aandacht moet in de eerste plaats uitgaan naar zijn voorbereidende werken: zijn schetsen, litho's en gravures. Ook zijn portretten, historische onderwerpen en sculpturen verdienen aandacht.

Als man van zijn tijd speelde hij een belangrijke rol in de Belgische Revolutie van 1830 en werd hij door de tijdelijke regering benoemd tot directeur-generaal van de Brusselse Musea voor Schone Kunsten. Tot het einde van zijn leven was hij lid van het Comité van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten en toen Koning Leopold I in 1848 de categorie Schone Kunsten aan de Academie oprichtte, zat hij in de adviesraad. Verboeckhoven was ook betrokken bij de lokale politiek. Van 1861 tot 1867 was hij locoburgemeester van de Raad van Schaarbeek in Brussel.

Zoals veel van zijn collega's was Verboeckhoven een vrijmetselaar. Hij trad in 1834 toe tot de Brusselse Lodge met zijn broer Charles-Louis, een bekend marineschilder, en zijn initiatie vond plaats op 25 februari 1834. Kort daarna stelde hij voor om een vrijmetselaarsmuseum op te richten. Hij was zeer gehecht aan zijn filosofische overtuigingen en voegde vanaf 1834 en systematisch na 1850 de driehoek van drie vrijmetselaarspunten toe aan zijn handtekening. Eugène Verboeckhoven stierf in 1881 in Schaarbeek, Brussel. Zijn werken worden wereldwijd in musea bewaard.

0 Gerelateerde kunstwerken te koop

All artworks