lying nude 1920 - 1940

Louis Latapie

PapierOlieverfVerf
Momenteel niet beschikbaar via Gallerease

Dille Art

• Over kunstwerk

  Superb painting (oil on paper) of a reclining nude, painted by the French artist Louis Latapie (1891-1972). Louis Latapie was a celebrated artist with an international reputation. He had many solo exhibitions such as the one at the Musée d'Art Moderne in Paris, 1946. He also exhibited at major salons such as the Salon des Indépendants, Salon d'Automne and Salon des Tuileries. He also taught at Académie Randon. He painted mainly in the style of Fauvism and Cubism, with his own unique touch. The female nude is his major theme. A quote from him is "I breathe in Cubism and I breathe out Fauvism." His aim was to convert reality into poetry. In the mid-1950s, he simplifies his forms in such a way that his work was considered more abstract art. Dimensions: painting: Length: 24.5cm (9.65") Width: 63cm (24.8") framed: Length: 33cm (12.99") Width: 77cm (30.31") The work is painted with oil on paper. The paper was later attached to linen. The painting is signed in black lower right with 'Latapie'. The work is framed in an old frame, on the back is the name Laurens and various old (auction) numbers.
• Over kunstenaar

  Louis Latapie (Toulouse, 1891-1972), kunstschilder en graveur, studeerde in 1910 aan l'École des Beaux-Arts, Parijs waar hij lessen volgt bij Jean-Paul Laurens, maar ging ook naar de Academie Julian vanaf 1911 en bij Paul Serusier aan de Académie Ranson, bij hem leert hij het Kubisme ontdekken. Hierna volgde militaire dienst en daarna heeft hij heel WOI hij aan het front gediend.Zijn oudere broer sneuvelde, zelf raakte hij drie keer gewond en werd hiervoor onderscheiden.

  Tijdens de jaren 20 was hij zeer actief,net getrouwd, hij exposeerde veel en had een aantal solo tentoonstellingen bij de beroemde Galerie Druet. Hij ging zelf ook les geven op Académie Ranson. In die periode leerde hij ook goede vrienden Georges Braque, Jean Metzinger, Max Jacob en Jacques Villon en Roger Bissière kennen. Ze exposeerden ook samen, onder meer in New York in 1923. Hij exposeerde ook op de Biennale van 1924.

  Met Braque, Ozenfant en Bissière richtte Latapie ook " Castors de Montsouris" op, een vereniging die als doel had huizen te bouwen in de vorm van een kubus.

  In 1925 verhuisde hij, na een nare scheiding van zijn vrouw, naar Toulon en richtte daar samen met Juan Gris een schildersacademie op. Al in 1927 keerde hij terug naar Parijs waar hij opnieuw trouwt met Renée Meurisse, in 1931 wordt dochter Laure geboren.
  Hij gaat opnieuw les geven aan Académie Ranson en blijft ook betrokken bij de Academie in Toulon. Zijn werk blijft zich ontwikkelen, al zijn er periodes in zijn leven dat hij door financiële problemen (1932-36) nauwelijks aan schilderen toekomt.

  Op de Salon d'Automne werd in 1936 ook een grote overzichtstentoonstelling gehouden van zijn werk. In 1941 exposeerde hij samen met Desnoyer, Estève, Fautrier, Lorjou en Manessier.

  Hij behoorde tot de groep van de Parijse Avant Gardisten, ze experimenteerden met stijl, vorm en kleur, en het ontleden van het beeld in elementen.
  Latapie zocht ook naar een manier om de klassieke elementen te laten integreren en harmoniseren tot een vernieuwende stijl. Hij wilde de realiteit omvormen tot poëzie, zoals hij het zelf noemde. Dat was zijn grote streven.

  Na zijn dood werd hij geëerd, net als Braque en Picasso, met een grote overzichtstentoonstelling van zijn oeuvre in het Palais des Papes in Avignon, begin jaren '70. Ook in Toulouse, Parijs, Villeneuve-sur-Lot, Lille, Bordeaux, Genève en Bilbao werden speciale tentoonstellingen aan hem gewijd.

  Het werk van Louis Latapie is terug te vinden in diverse grote collecties waaronder die van het Musée National d'Art Moderne, Centre Georges Pompidou, Parijs, Musée d'Art Moderne in Parijs en Genève en musea in Avignon, Toulouse en Poitiers.

   

Bent u geïnteresseerd om dit kunstwerk te kopen?