Gustave de Smet is een Vlaamse kunstenaar uit Gent. Samen met Frits Van den Berghe en Constant Permeke is hij een van de grondleggers van het Vlaamse expressionisme. Na de Tweede Wereldoorlog vormde hij de tweede kunstenaarsgroep van de Latemse School in Sint-Martens-Latem. Léon de Smet, zijn broer is ook een bekend kunstenaar, ze gingen beiden aan de slag in hun vaders atelier. Samen werden ze leerling aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. Zijn broer Léon de Smet was een uitstekende leerling, terwijl Gustave onverschillig bleef. De stijl van de twee broers is tegengesteld, waar Léon een meer impressionistische stijl heeft, creëert Gustave meer expressionistisch werk. Toen de Tweede Wereldoorlog begon, vluchtte hij samen met zijn vrouw, Gusta van Hoornbeke, naar Nederland, waar hij tot aan het einde van de oorlog woonde.

Zijn vroege werk heeft veel kubistische elementen, dit veranderde toen hij de Franse expressionistische schilder Henri Le Fauconnier ontmoette. De onderwerpen van zijn schilderijen zijn meestal stillevens, portretten en genreschilderijen.

Hij woonde op verschillende plaatsen in België en kwam in contact met veel kunstenaars, zoals André de Ridder en Paul-Gustave van Hecke. Na zijn dood in 1943 werd zijn huis een lokaal museum in Deurne.