Constan Gabriel (in de literatuur lange tijd ten onrechte bekend onder zijn voornaam Paul) wordt wel eens de definitieve schilder van Nederlandse polderlandschappen genoemd. Hij leerde direct vanuit de natuur schilderen in het dorp Oosterbeek, bij Arnhem, waar hij een tijdje verbleef bij J.W. Bilders en J.H.L. de Haas. Tussen 1860 en 1884 woonde hij in Brussel en kwam van daaruit vaak terug om de Hollandse meren en polders te schilderen. Tot in de jaren 1880 was dit meestal het gebied rond Kortenhoef, Abcoude en Vreeland. Nadat hij in 1884 in Scheveningen was gaan wonen, werkte hij vooral in de omgeving van Den Haag. Uiteindelijk ontwikkelde Gabriël zich tot een van de meest vooraanstaande schilders van de Haagse School.