Peter Harskamp is geboren op 28 maart 1951 in Den Haag. Hij ging naar de Academie voor Schone Kunsten in Rotterdam van 1968 tot 1973, waar hij, naast zijn studie grafische technieken, in aanraking kwam met keramiek en beeldhouwkunst. Zijn eerste solotentoonstelling werd gehouden in 1975 en sindsdien werkt hij als zelfstandig schilder en beeldhouwer. Schilderkunst en beeldhouwkunst hebben elkaar altijd gevarieerd en geïnspireerd. 

Zijn werk was door de jaren heen te zien op vele tentoonstellingen in gerenommeerde galeries en kunstbeurzen in Nederland, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, de Verenigde Staten en Taiwan. Zijn werken zijn opgenomen in (particuliere) collecties over de hele wereld. In 2005 verscheen een boek over zijn werk, getiteld "Peter Harskamp en de beteugeling van de tijd". Tot op de dag van vandaag blijven zijn beeldhouwwerk en zijn schilderijen elkaar inspireren.  

Ondanks het verschil in disciplines tussen olieverfschilderijen en beeldhouwkunst in brons, zijn er zeer goede aanknopingspunten in het werk van Peter Harskamp. Een duidelijk voelbare spanning en een daardoor gedragen stilering. Daarnaast heeft zijn werk een intens expressief karakter. In de olieverfschilderijen zijn de onderwerpen in lijnen gezet, enigszins buiten de werkelijkheid en uitgewerkt met een rijk kleurgebruik.

De schilderijen als de sculpturen tonen een vergelijkbare schijnbare nonchalante transformatie van de werkelijkheid, met verrassende effecten en soms met humor. Hij bereikt een synthese tussen zijn tweedimensionale werk en zijn sculptuur. Schilder/beeldhouwer Peter Harskamp herschept de mensheid tot monumentale wezens die zich bezighouden met hun dagelijkse bezigheden, al dan niet in het gezelschap van een dier of object. Activiteiten, waarbij de moderne mens zich slechts in beperkte mate toestaat, maar die de belangrijkste activiteiten zijn in het universum van Peter Harskamp.

Zijn mensfiguren zijn in principe onkwetsbaar omdat ze nergens op gericht zijn. In hun ontwapenende naïviteit hoeven ze zich immers niet te verdedigen. Zo creëert de kunstenaar een soort mens die - als hij zou bestaan - de wereld een geheel nieuw aanzien zou geven. Hij schildert in een gestileerd realisme, waarbij de personages en hun omgeving worden gezuiverd van de essentie. Het werk straalt schoonheid, evenwicht, rust en tederheid uit.