Jacques Callot was een barokdrukker en tekenaar uit het hertogdom Lotharingen (een onafhankelijke staat aan de noordoostelijke grens van Frankrijk, de zuidwestelijke grens van Duitsland en overlappend met Zuid-Nederland). Hij is een belangrijk persoon in de ontwikkeling van de oude meesterprent. Hij maakte meer dan 1.400 etsen die het leven van zijn periode vastlegden, met soldaten, clowns, dronkaards, zigeuners, bedelaars en het hofleven. Hij etste ook veel religieuze en militaire afbeeldingen, en veel prenten hadden uitgestrekte landschappen op hun achtergrond.
Zijn bekendste prenten zijn zijn twee series prenten, elk over "de ellende en tegenslagen van de oorlog". Deze staan bekend als Les Grandes Misères de la guerre, bestaande uit 18 prenten die in 1633 zijn gepubliceerd, en de eerdere en onvolledige Les Petites Misères - verwijzend naar hun afmetingen, groot en klein (hoewel zelfs de grote set slechts ongeveer 8 x 13 cm is) . Deze beelden tonen soldaten die plunderend en brandend hun weg banen door steden, platteland en kloosters, voordat ze op verschillende manieren worden gearresteerd en geëxecuteerd door hun superieuren, gelyncht door boeren of overleven om te leven als kreupele bedelaars.
Aan het einde worden de generaals beloond door hun vorst. In 1633, het jaar waarin de grotere set werd gepubliceerd, was Lorraine binnengevallen door de Fransen tijdens de Dertigjarige Oorlog en Callots kunstwerken worden nog steeds opgemerkt met Francisco Goya's Los Desastres de la Guerra (The Disasters of War), die werd beïnvloed door Callot , als een van de krachtigste artistieke uitspraken over de onmenselijkheid van oorlog.
