Albert Saverys was een van de belangrijkste Belgische schilders van het Interbellum. Hij wordt vaak beschouwd als een volgeling en imitator van de beroemde generatie Vlaamse expressionistische kunstenaars. Dit komt vooral omdat hij vooral bekend was om zijn vele variaties op het landschap rond de Leie, dat hij schilderde van 1935 tot aan zijn dood in 1964. In honderden aquarellen en olieverfschilderijen uit die periode gaf hij het Leidse landschap weer, spelend met de kleuren van de wisselende seizoenen. Al in de jaren twintig ontwikkelde hij een zeer persoonlijke en expressieve schilderstijl die zich duidelijk onderscheidt van het werk van Gust. De Smet, Constant Permeke en Frits Van den Berghe, wiens werk toen tot volle wasdom kwam. Deze verdiepende collectiestudie richt zich vooral op de avontuurlijke manier waarop Saverys in de periode 1924-1934 experimenteerde met de schilderkunst.
Zijn artistieke carrière begon in de jaren 1910 met werken in de impressionistische traditie. In die jaren was het impressionisme in België nog erg in de mode, vooral door het succes van Emile Claus. Vanaf 1919 zal het oeuvre van Albert Saverys zich echter op vele interessante manieren ontwikkelen. Dit gebeurt onder invloed van zijn vrienden en tijdgenoten Constant Permeke, Gust. De Smet en Frits Van den Berghe, die tijdens de Eerste Wereldoorlog in het buitenland het Nederlandse en Duitse expressionisme ontdekken. Albert Saverys verbleef tijdens de oorlogsjaren (1914-18) in Deinze, maar zal uiteindelijk ook de expressionistische schilderstijl ontdekken en gaan werken.
Vanaf 1919 experimenteert Saverys in een reeks stillevens, portretten en landschappen met verf, kleur en compositie, zonder te zoeken naar gemakkelijke of moeiteloze schilderachtige oplossingen. De steeds veranderende manier waarop hij vanaf dat moment met kleur en penseelwerk omgaat, getuigt zowel van zijn voorzichtige zoektocht als van zijn virtuoze capaciteiten. Het is niet alleen de landelijke omgeving van Deinze die hem inspireert, maar ook de zee, het vissersleven, de stad, ... Zo schildert hij tussen 1925 en 1930 verschillende stillevens met vissen, maar ook een aantal vissersportretten. Zijn penseelvoering is impulsief en hij creëert composities waarin hij 'kantelende' perspectieflijnen introduceert die een realistische voorstelling schuwen, maar toch een dynamische kracht proberen uit te beelden en tegelijk het ruige karakter van het afgebeelde onderwerp benadrukken.
Albert Saverys was een van de belangrijkste Belgische schilders van het Interbellum. Hij wordt vaak beschouwd als een volgeling en imitator van de beroemde generatie Vlaamse expressionistische kunstenaars. Dit komt vooral omdat hij vooral bekend was om zijn vele variaties op het landschap rond de Leie, dat hij schilderde van 1935 tot aan zijn dood in 1964. In honderden aquarellen en olieverfschilderijen uit die periode gaf hij het Leidse landschap weer, spelend met de kleuren van de wisselende seizoenen. Al in de jaren twintig ontwikkelde hij een zeer persoonlijke en expressieve schilderstijl die zich duidelijk onderscheidt van het werk van Gust. De Smet, Constant Permeke en Frits Van den Berghe, wiens werk toen tot volle wasdom kwam. Deze verdiepende collectiestudie richt zich vooral op de avontuurlijke manier waarop Saverys in de periode 1924-1934 experimenteerde met de schilderkunst.
Zijn artistieke carrière begon in de jaren 1910 met werken in de impressionistische traditie. In die jaren was het impressionisme in België nog erg in de mode, vooral door het succes van Emile Claus. Vanaf 1919 zal het oeuvre van Albert Saverys zich echter op vele interessante manieren ontwikkelen. Dit gebeurt onder invloed van zijn vrienden en tijdgenoten Constant Permeke, Gust. De Smet en Frits Van den Berghe, die tijdens de Eerste Wereldoorlog in het buitenland het Nederlandse en Duitse expressionisme ontdekken. Albert Saverys verbleef tijdens de oorlogsjaren (1914-18) in Deinze, maar zal uiteindelijk ook de expressionistische schilderstijl ontdekken en gaan werken.
Vanaf 1919 experimenteert Saverys in een reeks stillevens, portretten en landschappen met verf, kleur en compositie, zonder te zoeken naar gemakkelijke of moeiteloze schilderachtige oplossingen. De steeds veranderende manier waarop hij vanaf dat moment met kleur en penseelwerk omgaat, getuigt zowel van zijn voorzichtige zoektocht als van zijn virtuoze capaciteiten. Het is niet alleen de landelijke omgeving van Deinze die hem inspireert, maar ook de zee, het vissersleven, de stad, ... Zo schildert hij tussen 1925 en 1930 verschillende stillevens met vissen, maar ook een aantal vissersportretten. Zijn penseelvoering is impulsief en hij creëert composities waarin hij 'kantelende' perspectieflijnen introduceert die een realistische voorstelling schuwen, maar toch een dynamische kracht proberen uit te beelden en tegelijk het ruige karakter van het afgebeelde onderwerp benadrukken.
Wij gebruiken cookies voor statistieken die ons helpen onze site te verbeteren. Door deze site te gebruiken, zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen, gaat u hiermee akkoord.
