Geradina Jacoba van de Sande Bakhuyzen

Ze is geboren in Den Haag bij Hendrik van de Sande Bakhuyzen en Sophia Wilhelmine Kiehl. Ze staat bekend om haar stillevens, bloemen en vruchten. Haar broer Julius werd ook schilder. Zij stierf in Den Haag.

In 1904 schreef Clara Erskine Clement over haar: "Zilveren medaille in Den Haag, 1857; erepenning in Amsterdam, 1861; een andere in Den Haag, 1863; en een onderscheidingsmedaille op de Amsterdamse Koloniale Tentoonstelling, 1885. Dochter van de bekende dierenschilder. Van jongs af aan schilderde ze bloemen, en dat maakte een tijd lang geen bijzondere indruk op haar familie of vrienden, want het was geen ongewoon beroep voor meisjes. Haar vader zag lang dat deze dochter, Gerardina - want hij had vele dochters, en die wilden allemaal kunstenaar zijn - talent had en toen de Academie Minerva in Groningen in 1850 "Rozen en Dahlia's" als onderwerp uitdeelde en een prijs van iets meer dan tien dollar voor het beste voorbeeld aanbood, moedigde hij Gerardina aan om mee te doen aan de prijsvraag. Zij ontving de verachtelijke beloning en vond tot haar verbazing dat de Academie Minerva het beeld als iets van henzelf beschouwde".