Jacob Johannes (Jaap) Egmond (geboren op 31 augustus 1913 in New York, overleden op 26 november 1997 in Amstelveen) was een veelzijdige Nederlandse kunstenaar, bekend om zijn werk als beeldhouwer, schilder, en docent, evenals zijn vaardigheden als pianist.

Egmond heeft een significante bijdrage geleverd aan de kunsteducatie en -theorie, met name op het gebied van kunstbeschouwing en tekenonderwijs.

Zijn oeuvre, dat voornamelijk bestaat uit abstracte reliëfs, toont een duidelijke verwantschap met het werk van Jan Schoonhoven en plaatst hem als een vooraanstaande figuur binnen de minimalistische beweging in Nederland gedurende de jaren zeventig en tachtig.

Geboren in New York als zoon van een kapitein, verhuisde Egmond met zijn familie terug naar Nederland vanwege de dreiging van de Eerste Wereldoorlog, waar hij opgroeide in Amsterdam. Tussen 1932 en 1936 volgde hij de opleiding tot tekenleraar aan het Rijksinstituut tot Opleiding van Tekenleraren in Amsterdam, na eerst een jaar piano te hebben gestudeerd aan het Conservatorium van Amsterdam.

Na zijn opleiding begon hij in 1937 als tekendocent in Amsterdam, een rol die hij zijn hele carrière zou vervullen. Na de Tweede Wereldoorlog doceerde hij aan het Vossius Gymnasium en later aan de Pedagogische Academie in Amsterdam, waar hij tekenen, handenarbeid, en kunstgeschiedenis onderwees.

In de jaren zestig ontwikkelde hij samen met collega Klaas de Poel een vernieuwende lesmethode voor de Kweekschool, die in verschillende lesboeken werd opgenomen.

In 1969 vestigde Egmond zich als kunstenaar in Amstelveen, waar hij zich toelegde op het creëren van honderden reliëfs in karton en papier, later gevolgd door experimenten met staal en schilderkunst. In de jaren tachtig werkte hij samen met Wim de Ruiter aan totaaltheaterprojecten, waarbij zijn grote plastieken een dynamisch decor vormden voor moderne muziekoptredens.

Egmond, die in zijn jonge jaren twijfelde tussen een carrière als pianist of tekenleraar, trad later op als begeleider van zangers binnen een besloten kring. Hij was getrouwd met Joke Sprokkereef (1918-1986), een onderwijzeres, en samen hadden ze vier kinderen. Het gezin woonde in Amstelveen na de Tweede Wereldoorlog.

Als kunstenaar wordt Egmond beschouwd als een constructivist, sterk beïnvloed door de Nederlandse Nul-beweging. Zijn werk is kenmerkend voor het gebruik van licht en schaduw en een voorkeur voor monochromie, waarmee hij een unieke bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse moderne kunst.