Lee Ufan, een veelzijdige kunstenaar, beeldhouwer, schrijver en filosoof, ontpopte zich eind jaren zestig als een spilfiguur en onderscheidde zich zowel als theoretisch als praktisch leider van de avant-garde Mono-ha (Object School)-groep. Deze beweging markeerde Japan's eerste uitstapje naar hedendaagse kunst op het internationale toneel, waarbij de westerse representatieregels werden uitgedaagd door de wisselwerking tussen materialen en percepties te benadrukken ten opzichte van traditionele expressie of manipulatie.

Mono-ha-kunstenaars staan bekend om hun gebruik van ongeraffineerde materialen en presenteren werken die minimaal zijn gewijzigd om de essentie van de materialen zelf te onderstrepen. In 1991 startte Lee Ufan zijn serie 'Correspondance'-schilderijen, gekenmerkt door een of twee opzettelijke grijsblauwe penseelstreken - gemaakt van een mengsel van olie en steenslagpigment - op uitgestrekte witte doeken. Deze minimalistische benadering strekt zich uit tot zijn 'Relatum'-sculpturenreeks, waarbij elk stuk doorgaans een combinatie is van lichtgekleurde stenen en donkere, rechthoekige ijzeren platen, waarmee de filosofische dialoog tussen deze elementen wordt onderzocht. Ufans werk balanceert op delicate wijze de scheppingsdaad met het behoud van de ruimte, waarbij hij de grens tussen actie en inactiviteit bewandelt. Zijn kunst peilt naar de dynamiek tussen het geschilderde en het ongeverfde, het bezette en het lege, en legt daarmee de kern van zijn artistieke onderzoek bloot.

Lee Ufan, geboren op 24 juni 1936 in Kyongnam, Zuid-Korea, omvatte studies in kalligrafie, poëzie en schilderkunst aan het College van Kyongnam en de Universiteit van Seoul. Zijn diepgaande bijdragen aan kunst en filosofie blijven resoneren en bieden een contemplatief perspectief op de materiële en immateriële wereld.