Willem Maris (Den Haag, 18 februari 1844 – aldaar, 10 oktober 1910) was een Nederlandse kunstschilder, tekenaar, etser en aquarellist. Hij stond vooral bekend om zijn schilderijen van landschappen met dieren en was medeoprichter van de Hollandsche Teekenmaatschappij.

Willem Maris werd geboren als een van de zes kinderen van Mattheus Maris en Hendrika Bloemert, in de Haagse Zuilingstraat. Later verhuisde het gezin naar de Lange Lombardstraat. In 1872 trouwde hij in Den Haag met Maria Jacoba Visser (1841–1889), met wie hij een zoon kreeg, Simon Willem, geboren in 1873. Na het overlijden van Maria hertrouwde hij met Johanna Anthonia Gijsberta van Bijlevelt, met wie hij twee dochters kreeg: Johanna Wilhelmina (1891-1958) en Elisabeth Florence Amalia (1894-1926).

Willem Maris was de jongste zoon van Mattheus Maris en Hendrika Bloemert. Zijn eerste tekenlessen kreeg hij van zijn oudere broers Jacob en Matthijs. Daarnaast volgde hij avondonderwijs aan de Haagse Academie, waar hij ook advies ontving van de bekende dierenschilder Pieter Stortenbeker.

Maris ontwikkelde zich tot een begenadigd dierentekenaar en vond inspiratie in Oosterbeek en Wolfheze, waar hij zijn talent voor landschapschilderen verder ontwikkelde. In 1855 ontmoette hij de schilder Anton Mauve, een belangrijke invloed op zijn werk. Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in 1863 in Den Haag. In 1865 reisde hij met Bernard Blommers door de Rijnstaten en later bracht hij ook een bezoek aan Noorwegen.

Vanaf 1869 vestigde Maris zich permanent in Den Haag, waar hij op 65-jarige leeftijd overleed. Hij werd begraven op de begraafplaats Oud Eik en Duinen. Zijn zoon Simon trad in zijn voetsporen als schilder en Simons zoon Thijs schreef een boek over de familie Maris.

Willem Maris stond vooral bekend om zijn natuurschilderijen, vaak met koeien aan een plas of eenden aan de slootkant. Zijn werk doet denken aan de landschappen van de Franse schilder Camille Corot. Hij wordt gerekend tot de Haagse School. Hoewel hij de jongste van de drie Maris-broers was, stond hij in zijn werk het verst verwijderd van zowel realisme als impressionisme. Toch wordt hij door sommigen beschouwd als de meest realistische schilder van de drie. Anderen beschouwen hem juist als de meest impressionistische, met als bewijs zijn uitspraak: "Ik schilder geen koeien, maar licht."

Ter ere van de broers Jacob en Willem Maris staat een monument achter het Vredespaleis in Den Haag. Het opschrift luidt:
"Kunstenaars, het land van Rembrandt waardig."