AN AUDIENCE AT AGRIPPA'S 1895

Lawrence Alma-Tadema

Fine Art paper printFotografische druk
35 ⨯ 47 cm
ConditionVery good
Prijs op aanvraag

Gallerease Selected

• Over kunstwerk

  Deze originele heliogravure is gedrukt op zwaar crèmekleurig papier omstreeks 1895. Afmetingen van de afbeelding: 16 cm bij 25 cm Papierformaat: 35 cm bij 47 cm Deze heliogravure bij het originele schilderij 'Een audiëntie bij Agrippa' toont de enorme marmeren ingang van een Romeins paleis, gedomineerd door het eveneens uit marmer opgetrokken standbeeld van Augustus. Het standbeeld op deze afbeelding is gebaseerd op de in 1894 opgegraven 'Augustus van Prima Porta'. Volgens de Romeinse historicus Suetonius veranderden de bouwplannen van de eerste keizer Augustus Rome van een stad van 'nederige baksteen' in een stad van 'weelderig marmer'. De visuele overdaad van het witte marmer op het echte schilderij gaat gepaard met een boodschap van politieke macht. Rechtsonder zien we behoedzame petitionarissen die een kostbaar zilveren geschenk willen aanbieden in de hoop op keizerlijke gunsten (de zilveren kruik, gebaseerd op een replica uit het bezit van de kunstenaar, komt op veel andere schilderijen voor. In plaats van een aangename wereld, toont deze heliogravure de gevaren en risico's van een autoritair regime. Daarbij is het van belang dat de toeschouwer gelooft in de 'materiële' werkelijkheid van alles wat er op is afgebeeld. Alma-Tadema grapte ooit tegen kunstcritica Helen Zimmern over de tijgervel op de marmeren vloer: "Zie je hem niet kwispelen met zijn staart?" Alma-Tadema's reputatie was gestaag gegroeid in de jaren sinds haar verhuizing naar Londen, en een thuispubliek van Agrippa was doorslaggevend toen het werd getoond op de Royal Academy tentoonstelling in 1876.
• Over kunstenaar

  Lawrence Alma-Tadema is een van de meest gerenommeerde romantische kunstenaars van het eind van de 19e eeuw in Groot-Brittannië. Hij is in Nederland geboren als Laurens Tadema, uit de familie van de stadsnotaris. Later, toen hij probeerde zijn plaats in de kunstwereld in te nemen, veranderde hij de spelling van zijn voornaam in het meer Engelse "Lawrence", en nam hij zijn middelste naam "Alma" op als onderdeel van zijn achternaam, zodat hij in de tentoonstellingscatalogi bij de "A's" zou worden vermeld.

  Als kind werd besloten dat Alma-Tadema de carrière van een advocaat zou voortzetten, maar op zijn vijftiende kreeg hij een geestelijke en lichamelijke inzinking. Hij werd gediagnosticeerd als consumptief, kreeg een korte tijd om te leven, en dus vrij om een leven van vrije tijd en plezier na te streven. Eenmaal aan zijn lot overgelaten, besloot hij kunst te gaan studeren, omdat zijn moeder in zijn vroege jeugd voor kunstlessen had betaald en het was een van zijn interesses. Hij herwon zijn gezondheid en studeerde in 1852 aan de Koninklijke Academie van Antwerpen, waar hij verschillende gerespecteerde prijzen won. Zijn eerste grote werk werd in 1858 tentoongesteld, en het won veel kritische lof, en creëerde een sensatie in de kunstwereld. In 1862 vestigde hij zich in zijn eigen atelier om zijn individuele carrière in de kunst voort te zetten.

  In 1869 verloor Alma-Tadema zijn vrouw van zes jaar aan de pokken. Hij was troosteloos en depressief, stopte met schilderen en zijn gezondheid ging achteruit. Op advies van zijn arts reisde hij naar Engeland voor een medische diagnose, waar hij werd uitgenodigd in het huis van een collega-schilder, Ford Madox Brown. Hier werd hij geconfronteerd met Laura Theresa Epps, die toen 17 jaar oud was, en werd hij verliefd op haar. Alma-Tadema maakte van het uitbreken van de Frans-Pruisische oorlog gebruik om naar Engeland te verhuizen, waar hij geen tijd verspilde aan het contacteren van Laura en het contracteren van haar in privé kunstlessen. Het was tijdens een van deze lessen dat Alma-Tadema een aanzoek deed, en ze waren kort daarna getrouwd. Alma-Tadema was 34 jaar oud en de bruid 18 jaar.

  Alma-Tadema bracht het laatste deel van zijn leven door in Europa en genoot van het voortdurende succes van zijn schilderijen. Als man werden zijn uitbarstingen van slecht humeur verlicht door zijn extraverte, warme persoonlijkheid en gevoel voor onheil. Als perfectionist en obsessieve arbeider vernieuwde hij ook een nieuwe nummeringstechniek, die het vervalsers moeilijk maakte om niet-originele werken door te geven. In zijn latere jaren, hoewel zijn artistieke productie wat afnam, genoot hij voortdurend succes en werd hij uiteindelijk een van de rijkste schilders van de 19e eeuw. In 1899 werd hij in Engeland geridderd.

  In 1912 reisde Alma-Tadema naar Duitsland om daar een behandeling voor een maagzweer te ondergaan en stierf in Duitsland op 76-jarige leeftijd. Na zijn dood werd zijn werk grotendeels genegeerd. Door de drastische veranderingen in de kunst zou Alma-Tadema's artistieke genialiteit pas in de jaren zestig van de vorige eeuw weer in de openbaarheid komen. Zijn nauwgezette werk werd sindsdien gebruikt als bronmateriaal voor tientallen Hollywoodfilms.

  

   

Bent u geïnteresseerd om dit kunstwerk te kopen?