Bill Brandt, oorspronkelijk bekend als Hermann Wilhelm Brandt (2 mei 1904 – 20 december 1983), was een bekende Britse fotograaf en fotojournalist. Hoewel geboren in Duitsland, maakte Brandt later zijn thuis in Engeland en verwierf hij bekendheid vanwege zijn boeiende beelden van de Britse samenleving, die de pagina's van tijdschriften als Lilliput en Picture Post sierden. Zijn portfolio breidde zich uit met onconventionele naaktfotografie, portretten van gevierde kunstenaars en opvallende landschappen. Bill Brandt wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste Britse fotografen van de 20e eeuw.
Brandt, afkomstig uit Hamburg, Duitsland, was de zoon van een Britse vader en een Duitse moeder. Hij werd volwassen tijdens de Eerste Wereldoorlog, een periode die werd gekenmerkt door de internering van zijn vader, een Brits staatsburger die het grootste deel van zijn leven in Duitsland woonde, gedurende zes maanden door de Duitsers. Brandt zou later zijn Duitse afkomst verloochenen en vaak beweren dat hij in Zuid-Londen was geboren.
In de nasleep van de oorlog vocht hij tegen tuberculose en bracht een aanzienlijk deel van zijn jeugd door in een sanatorium in Davos, Zwitserland. Op zoek naar behandeling reisde hij naar Wenen voor psychoanalyse en kwam uit de ervaring genezen verklaard. Gedurende deze tijd vond hij een weldoener in socialite Eugenie Schwarzwald. Het was tijdens deze fase dat Brandt het pad kruiste van Ezra Pound, die hem een introductie aanbood bij de iconische fotograaf Man Ray, waardoor Brandt in 1930 toegang kreeg tot Ray's studio en donkere kamer in Parijs.
In 1933 verhuisde Bill Brandt naar Londen, waar hij aan een unieke documentairereis begon om verschillende facetten van de Britse samenleving vast te leggen, een relatief ongebruikelijke praktijk in die tijd. Zijn uitgebreide documentatie leidde tot de publicatie van twee boeken, "The English at Home" (1936) en "A Night in London" (1938). Hij leverde regelmatig bijdragen aan tijdschriften als Lilliput, Picture Post en Harper's Bazaar. In 1940 documenteerde Brandt in opdracht van het Ministerie van Informatie de ondergrondse schuilkelders van Londen tijdens de Blitz, waarbij hij tussen 4 en 12 november 39 aangrijpende foto's maakte, die vanwege ziekte tijdelijk werden stopgezet. Al deze foto's zijn gemaakt met een Rolleiflex-camera.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diversifieerde Brandt zijn fotografische onderwerpen, hoewel hij uitblonk in portret- en landschapsfotografie. Zijn naoorlogse portfolio omvatte "Literary Britain" (1951) en "Perspective of Nudes" (1961), culminerend in een compilatie van zijn beste werken in "Shadow of Light" (1966). Bill Brandt kreeg erkenning als de meest invloedrijke en internationaal geprezen Britse fotograaf van de 20e eeuw. Zijn oeuvre resoneerde met diepgaand sociaal commentaar en poëtische allure. Zijn landschappen en naaktcomposities worden gekenmerkt door hun dynamische, intense en krachtige kwaliteit, waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van groothoeklenzen en opzettelijke vervorming.
Bill Brandt overleed in 1983 in Londen en liet een erfenis achter die bewonderaars van beeldende kunst en fotografie wereldwijd blijft boeien en inspireren.
