A unique oil and yarn painting on board. Painted in 1978 and revised in 1988.
Signature and title on the reverse.
About Pieter de Haard
Pieter de Haard (Rotterdam 1914 – Rotterdam 2000) was a Dutch painter and illustrator, most known for his geometric abstract oeuvre he created from the 1940’s onward.
As a young boy, Pieter grew an interest in art and started visiting exhibitions in the Boijmans van Beuningen Museum in his hometown, Rotterdam. The museum director Dirk Hannema noticed the young visitor and advised the boy to go to the Kunstnijverheids School, the predecessor of the Art Academy.
In 1931/1932 PdH went to Münich where he studied Philosophy and Mathematics. When he returned to Rotterdam, he continued to paint. In the pastels De Haard painted during World War II he continued researching into the representation of spatial dynamics until he finally settled for mathematics, its natural ratios and the Golden Section in particular.
The oeuvre from his mathematical period which started in 1946 when after he returned to Rotterdam constituted the height of his career, was gradually stripped bare of colour and the compositions became ever more straightforward.
From the later ’40s to mid-’50s, Pieter de Haard was (partly) living in Paris, where he created an oeuvre partially based on musical rhythms. While in Paris Pieter de Haard worked for an American impresario of theatre shows for whom he painted decors. That American liked his work and introduced De Haard to gallerists, art dealers and American collectors.
Pieter de Haard returned to Rotterdam in the 1950’s and got married. Times were difficult for him in the next two decades and he got a job as an art-teacher by the Social Department of the city of Rotterdam.
Since the 1970s, interest in Pieter de Haard’s work has been growing, as evidenced by the exhibitions organised of his work since then.
Signed
Verso signed and dated; Pieter de Haard, 1978 / 1988
Condition
Good original condition, original aluminium frame
Tijdens zijn middelbare schooltijd bracht hij zijn vrije uren vaak door in Museum Boymans. In zijn laatste schooljaar combineerde hij dit met avondlessen aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten. Zijn schildertechnische opleiding volgde hij in München, waarna hij enige tijd als restaurateur in zijn levensonderhoud voorzag. Aanvankelijk werkte hij figuratief; vanaf eind jaren dertig begon hij te experimenteren met abstractie.
Tijdens de oorlogsjaren las hij Spinoza, Kant en Goethe. Spinoza en Kant waren belangrijk voor de ontwikkeling van zijn ideeën over ruimte en oneindigheid, terwijl Goethe hem vooral boeide met diens kleurenleer.
De Haard verdiepte zich daarnaast in het gedachtegoed en werk van de kunstenaars van De Stijl, waarbij vooral de dynamiek van Van Doesburg hem aansprak. Hij voelde een sterke relatie tussen beeldende kunst en muziek en zag deze relatie uitsluitend in termen van werkelijke kleuren versus toon- en klankkleuren. In zijn schilderkunst varieerde hij de helderheid en verzadiging van kleuren.
Al tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij zijn eerste geometrisch abstracte werken: meetkundige figuren, gebaseerd op eeuwenoude maatsystemen met als favoriet de gulden snede. Hierbij wordt een lijn zodanig verdeeld dat het kortste stuk gelijk is aan tweemaal het langste stuk. De verhoudingen die hieruit voortvloeien, ogen altijd harmonieus.
Het werk van De Haard heeft een kosmisch karakter en valt op door zijn spannende kleurcombinaties.
Wij gebruiken cookies voor statistieken die ons helpen onze site te verbeteren. Door deze site te gebruiken, zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen, gaat u hiermee akkoord.
