'Seated Figure' 1983
Francis Bacon
Kunsthandel Juffermans
- Over kunstwerkFRANCIS BACON (1909 - 1992) - 'Seated Figure'. Ets en aquatint, 1983. Editie XCIX gesigneerd en genummerd in potlood. Afbeelding: 73 x 54 cm. Blad: 102 x 70.5 cm.
- Over kunstenaar
Francis Bacon werd op 28 oktober 1909 geboren.
Hij was een in Ierland geboren Britse figuratieve schilder die bekend stond om zijn gedurfde, groteske, emotioneel geladen en rauwe beeldtaal.Zijn kunstwerken zijn gevuld met geabstraheerde figuren die typisch geïsoleerd zijn in geometrische kooien van glas of staal, tegen een vlakke, onopvallende achtergrond.
Bacon begon in zijn vroege jaren '20 met schilderen, maar werkte tot midden jaren '30 sporadisch en onzeker aan zijn werk. Hij dreef als een zeer complexe levensgenieter, homoseksueel, gokker en binnenhuisarchitect en ontwerper van meubels, tapijten en badkamertegels. Later gaf hij toe dat zijn artistieke carrière vertraging opliep omdat hij te lang op zoek was naar onderwerpen die zijn interesse konden ondersteunen.
Zijn echte doorbraak kwam met het drieluik Three Studies for Figures at the Base of a Crucifixion uit 1944, dat in de onmiddellijke nasleep van de Tweede Wereldoorlog zijn reputatie als unieke, sombere kroniekschrijver van de menselijke conditie bezegelde. Over de culturele betekenis van Three Studies merkte de kunstcriticus John Russell op dat "er vóór de Three Studies in Engeland werd geschilderd, en dat er na de Three Studies werd geschilderd, en niemand...kan die twee door elkaar halen".
Bacon zei dat hij beelden "in serie" zag, en zijn artistieke output richtte zich typisch op een enkel onderwerp of formaat voor langdurige periodes, vaak in drieluik- of tweeluikformaten. Zijn werk kan ruw worden omschreven als reeksen of variaties op één enkel motief; te beginnen met de jaren dertig van de vorige eeuw, de Picasso-geïnformeerde Furies, en vervolgens de jaren veertig van de vorige eeuw, de schreeuwende pausen, en de dieren en eenzame figuren uit het midden en het einde van de jaren vijftig. Deze werden gevolgd door zijn vroege jaren '60 variaties op kruisigingstaferelen. Vanaf het midden van de jaren '60 maakte hij vooral portretten van vrienden en drinkgelegenheden, als enkele of drieluik. Na de zelfmoord van zijn geliefde George Dyer in 1971 werd zijn kunst somberder, in zichzelf gekeerd en bezig met het verstrijken van de tijd en de dood. Het hoogtepunt van deze latere periode wordt gemarkeerd door meesterwerken, waaronder zijn "Study for Self-Portrait" uit 1982 en Study for a Self-Portrait-Triptych uit 1985-86.
Ondanks zijn sombere existentialistische visie, gestold in de publieke geest door zijn gearticuleerde en levendige reeks interviews met David Sylvester, was Bacon in persoon zeer innemend en charismatisch, welbespraakt, goed belezen en onaangenaam homoseksueel.
Hij was een productief kunstenaar, maar bracht niettemin veel van de avonden van zijn middelbare leeftijd door met eten, drinken en gokken in het Londense Soho met gelijkgestemde vrienden zoals Lucian Freud (hoewel de twee uitvielen in de jaren 50, om redenen die geen van beide ooit werden uitgelegd), John Deakin, Muriel Belcher, Henrietta Moraes, Daniel Farson en Jeffrey Bernard. Na Dyer's zelfmoord nam hij grotendeels afstand van deze cirkel, en terwijl zijn sociale leven nog steeds actief was en zijn passie voor gokken en drinken voortduurde, vestigde hij zich in een platonische en enigszins vaderlijke relatie met zijn uiteindelijke erfgenaam, John Edwards.
Bacon werd tijdens zijn leven al even verguisd en bejubeld. Kunstcriticus Robert Hughes beschreef hem als "de meest onverbiddelijke, lyrische kunstenaar in het eind van de 20e eeuw in Engeland, misschien wel in de hele wereld" en samen met Willem de Kooning als "de belangrijkste schilder van de verontrustende menselijke figuur in de jaren 50 van de 20e eeuw". Francis Bacon was het onderwerp van twee Tate retrospectieven en een grote vertoning in 1971 in het Grand Palais. Sinds zijn dood is zijn reputatie en marktwaarde gestaag gegroeid en zijn werk behoort tot de meest geprezen, dure en gewilde. Eind jaren negentig kwam een aantal grote werken, waarvan eerder werd aangenomen dat ze waren vernietigd, waaronder begin jaren vijftig pausen en portretten uit de jaren zestig, opnieuw opduiken om een recordprijs te bepalen op een veiling. Op 12 november 2013 vestigde zijn Three Studies of Lucian Freud het wereldrecord als het duurste kunstwerk dat op de veiling werd verkocht voor $142.405.000, totdat het werd overtroffen door de verkoop van Picasso's Les Femmes d'Alger in mei 2015.
Francis Bacon stierf op 28 april 1992, tijdens een vakantie in Madrid. Hij stierf aan een hartstilstand, maar hij had zijn hele leven lang last van chronische astma.
Zijn beroemdste werken omvatten thema's als De Schreeuw en De Kruisiging.
Bent u geïnteresseerd om dit kunstwerk te kopen?
Artwork details
Related artworks
- 1 - 4 / 24
- 1 - 4 / 24
- 1 - 4 / 24
- 1 - 4 / 24
- 1 - 4 / 12