Monique Muylaert krast tekeningen in de vochtige kleiplaat. Dankzij de zeer fijne kleisoort kan ze zeer precies werken, maar nog belangrijker is, dat ze door de plasticiteit van het materiaal ook kan uitbreiden in driedimensionaliteit. Reeds in haar vroegste reliëfs maakte zij gebruik van golvende lijnen, waarin zij vaak met stukjes kantwerk vage afdrukken achterliet. Geleidelijk aan evolueerden deze zorgvuldig aangebrachte niveauverschillen tot quasi doorzichtige porseleinconstructies die boven het reliëf lijken te zweven. In recente werken legt ze dunne porseleinstaafjes kris kras over elkaar. Deze porseleinen roosters vormen dan het invariabele, het startpunt van waaruit het leven zich ontplooit, bevrijd van normen en plichten. Rondom het strakke rooster heerst chaos. Het zijn contrastrijke taferelen waarin gezocht wordt naar evenwicht tussen het dwangmatige en het impulsieve. Vaak worden diverse paneeltjes samengevoegd tot één gestroomlijnd groot reliëf. Zo ook in haar nieuwe reeks ‘Tormade’. Het is de weergave van een wervelende wind. Golvende lijnen door een fragiel landschap, soms dreigend, andere keren uitnodigend, bij Monique Muylaert draait alles rond een wereld waarin gezocht wordt naar evenwicht en rust, maar waarin ook chaos en rumoer een plaatsje hebben veroverd.
