Over de kunstenaar
Gijs Jacobs van den Hof werd op 24 maart 1889 in Arnhem geboren. Na het afronden van zijn opleiding op het gebied van timmerwerk en meubelmakerij, solliciteerde hij naar een technische ambachtsschool. Hij ontwikkelde zich autodidactisch tot een van de meest gerenommeerde beeldhouwers van Nederland, hoewel hij nooit zo publiekelijk bekend is geworden als sommige van zijn vrienden en tijdgenoten: John Raedecker, Mari Andriessen en Hildo Krop, onder andere.
Tussen 1906 en 1921 woonde en werkte hij voornamelijk in Amsterdam. Hij was een geëerd lid van de Nederlandse Cirkel van Scultpors. Vanaf 1921 werkte hij als docent aan de Kunstacademie in Arnhem. Hij bleef leraar tot zijn pensioen. Naast het tentoonstellen van zijn werk in het openbaar, maakte hij ook enkele kleinere stukken, voornamelijk naakten en portretten, van hout, brons, steen en keramiek. Jacobs van den Hof kan worden gezien als de perfecte exponent van de beweging van de ambachtsman-kunstenaars. Hij had een perfecte controle over al zijn werktechnieken en dit is direct terug te zien in zijn werk. Jacobs van den Hof overleed in 1965.
