Hans Steffelaar heeft in de afgelopen 25 jaar een indrukwekkend oeuvre opgebouwd, dat bekendheid geniet bij een kleine kring van liefhebbers. In relatieve afzondering werkt hij aan zijn imposante doeken in zijn atelier nabij het Twentse Bornebroek. Gezien de constante kwaliteit van zijn werk is het bijna niet te geloven dat Steffelaar geen grotere bekendheid geniet bij het nationale en internationale kunstpubliek.
Hans Steffelaar is in 1940 geboren in een gezin waar een academische studie voor de kinderen als vanzelfsprekend werd beschouwd. Hij studeerde medicijnen en werd chirurg. Hij werkte in Almelo van 1976 tot 2005, waarvan de laatste 17 jaar voor 60% om meer tijd te kunnen besteden aan zijn werk als schilder.
Hij kreeg zijn formele kunstopleiding van Loek Peletier en Kees Stoop en doorliep de kunstacademie AKI (Enschede) van 1988-1992. Inmiddels heeft Hans Steffelaar een volwassen oeuvre bijeen geschilderd, dat getuigt van vakmanschap en een goed oog voor detail en materiaal. Zijn werk is in diverse exposities in het oosten van het land te zien geweest.
Kenmerkend voor zijn schilderijen is een imposant drama – geen krachtpatserij maar sensitieve getuigenissen van een wereld die afbrokkelt.
Alles in zijn werk heeft een zware materialiteit, of het nu gaat om een rotsachtig landschap, rietlanden, grafstenen of een afgerold stukje verbandgaas. Het drama schuilt in de materie die vanzelf slijt, en anders wel door geweld aangetast wordt. Steffelaar heeft een bijzondere manier van kijken die niet afgestompt raakt. Zijn wereldbeeld is misschien niet vrolijk maar wel vol licht, nuance en zachtheid.
Een wereld waarin verdriet en verlangen een plaats hebben gevonden.
Hans Steffelaar had zijn eerste, grote museale solotentoonstelling in het Rijksmuseum Twenthe van 18 oktober 2015 tot 27 maart 2016 onder de titel “We Won.”
(Tekst met dank aan Rob Smolders, stichting Wim Izaks, kunstcentrum Tricot Winterswijk, Rijksmuseum Twenthe)
