21 september 1904 - 8 december 1989
Hartung is geboren in Leipzig, Duitsland.
Was een Duits-Franse schilder, bekend om zijn gebaren-abstracte stijl. Hij was ook een gedecoreerde veteraan van het Franse Vreemdelingenlegioen uit de Tweede Wereldoorlog. Hij studeerde schilders als Korinthe en Nolde en leerde ook de basis van het kubisme en de Franse schilderkunst. Hij studeerde zowel in Leipzig als in Dresden en nam de schilderijen van de meesters over. Vervolgens ging hij naar de academies voor Schone Kunsten in Dresden en München. Om te voorkomen dat hij zou bezwijken voor het provincialisme, besloot hij in 1926 dat hij zijn geboorteland zou verlaten. Na een fietstocht door Italië verhuisde hij dan ook naar Parijs.
Hij woonde samen met Anna-Eva Bergmann en vestigde zich in de Franse steden Leucate, en vervolgens in de Spaanse Balearen, in het bijzonder in Minorca. Hij bracht veel tijd door met vissen. Zijn eerste tentoonstelling werd gehouden in 1931 in Dresden. Zijn laatste banden met Duitsland werden verbroken toen zijn vader in 1932 overleed. Hij werd door nazi-Duitsland afgewezen omdat hij een 'ontaarde' was, omdat zijn schilderstijl werd geassocieerd met het kubisme - een kunststroming die onverenigbaar was met de idealen van nazi-Duitsland. Toen hij in 1935 tijdens een bezoek aan Berlijn probeerde schilderijen te verkopen, probeerde de politie hem te arresteren. Hij kon het land ontvluchten met de hulp van zijn vriend Christian Zervos.
Nadat hij als vluchteling naar Parijs was teruggekeerd, verliet zijn vrouw hem, waardoor hij depressief werd. Zijn vrienden probeerden hem te helpen met zijn financiële problemen, maar zijn schilderijen werden abstracter en verkochten niet goed. Voorlopig kon hij zich alleen een winkeltje veroorloven waar hij kon werken aan het verbeteren van zijn techniek.
In december 1939 werd hij lid van het Franse vreemdelingenlegioen. Hij werd op de voet gevolgd door de Gestapo en zeven maanden lang gearresteerd door de Franse politie. Nadat ze erachter kwamen dat hij een schilder was, werd hij in een rode cel gezet om zijn gezichtsvermogen af te slijten. Nadat hij was vrijgelaten, sloot hij zich weer aan bij het Legioen om te vechten in Noord-Afrika, waarbij hij een been verloor in een gevecht bij Belfort. Hij verdiende het Franse staatsburgerschap in 1945 en kreeg het Croix de Guerre.
Na 1947 werd hij een belangrijkere Franse schilder. Dat jaar stelde hij zijn werk voor het eerst tentoon in Parijs. In 1960 werd hij bekroond met de Internationale Grand Prix voor de schilderkunst op de Biënnale van Venetië. Hartung was te zien in de filmdocumentaire "School van Parijs: (5 Artists at Work)" van de Amerikaanse filmmaker Warren Forma. Zijn vrijlopende abstracte schilderijen scheppen invloedrijke precedenten voor veel jongere Amerikaanse schilders uit de jaren zestig en maken hem tot een belangrijke voorloper van de Amerikaanse Lyrical Abstraction van de jaren zestig en zeventig.
Hij stierf in december 1989 in Antibes, François.
