Mimmo Paladino

Mimmo Paladino is geboren Domenico Paladino in Paduli, Campania, Zuid-Italië. Hij bezocht de Liceo Artistico van Benevento (Benevento Art High School) van 1964 tot 1968, toen minimalisme en conceptualisme de internationale kunstscene domineerden. Hij speelde een hoofdrol in de internationale heropleving van de schilderkunst tegen het einde van de jaren zeventig. Zijn eerste werk, in lijn met het toen heersende conceptuele klimaat, toonde belangstelling voor fotografie, maar in 1977 was hij al overgegaan tot de creatie van twee grote temperawandschilderingen, een in de Toselli-galerie in Milaan en een in de Lucio Amelio-galerie in Napels. In 1980 stelde hij zijn werk tentoon op de Biënnale van Venetië, in de tentoonstelling "Aperto 80". Andere aanwezige Italiaanse kunstenaars waren Sandro Chia, Francesco Clemente, Enzo Cucchi en Nicola de Maria: de leiders van de Transavantgarde-beweging. Het was echter vooral dankzij een fototentoonstelling in verschillende Midden-Europese musea, van de Kunsthalle in Bazel tot het Museum Folkwang in Essen en het Stedelijk Museum in Amsterdam, dat Paladino uiteindelijk zijn internationale faam consolideerde. Intussen werden dat jaar in New York twee persoonlijke tentoonstellingen gehouden, door Annina Nosei en Marian Goodman, waardoor zijn roem zich uitbreidde naar de Verenigde Staten. In 1981 organiseerde het Kunstmuseum in Basel een grote persoonlijke tentoonstelling van schilderijen, samengesteld door Dieter Koepplin. Deze werd destijds ook in de Kestner-Gesellschaft in Hannover, de Mannheimer Kunstverein in Mannheim en het Groninger Museum in Groningen getoond. Ook de Galleria d'Arte Moderna in Bologna droeg dat jaar een persoonlijke tentoonstelling aan hem op.