Wanneer Erika Toliusis schildert, is elke toepassing doelbewust en nauwkeurig. Terwijl ze zich met slechts een paletmes een weg baant over het oppervlak van het doek, zijn de gecreëerde foto's verbluffende voorbeelden van hyperrealisme. Ze behoudt echter de geest van een impressionist; haar werk komt in serie tot stand, waarbij ze specifieke aandacht besteedt aan een landschapskenmerk, de visuele fenomenen ervan onderzoekt en kleur en toon manipuleert om een scala aan atmosferische effecten te ontwikkelen.
Het onderwerp van de golven leent zich goed voor herhaling in deze opeenvolging van werken. De golven van de oceaan zijn een zenmotief dat analoog is aan de gedachten die in de geest verschijnen en verdwijnen, of aan de opkomst en ondergang van de adem. Door de golven met een sensuele precisie uit te snijden, legt Toliusis haar eigen ritme vast in harmonie met het pulserende getij van onze planeet dat in- en uitademt. Deze focus duikt in een vorm van meditatieve abstractie - hetzelfde deel van de oceaan dat voor altijd een oneindig aantal beelden oplevert. In die zin wijdt Toliusis bij elk werk een moment van tijd aan het vinden van esthetische betekenis in de willekeurige patronen die door de pieken en rollen van het water worden uitgevonden.
Erika heeft meer dan 30 internationale solotentoonstellingen gehad, waaronder Canada, de Verenigde Staten, Uruguay, Argentinië, de Dominicaanse Republiek, Parijs, Amsterdam en Berlijn. Haar werken zijn opgenomen in bedrijfs- en privé-collecties in de Verenigde Staten, Canada, Frankrijk, Duitsland, Nederland en Hong Kong.
