Wadden sea - Pieter Mortier, 1693 1693

Pieter Mortier

PapierDruck
61 ⨯ 88 cm
€ 1.650

Inter-Antiquariaat Mefferdt & De Jonge

• Über Kunstwerk
  Carte des Entrees du Suyder Zee et de L'Embs avec les Isles Bancs et Costes Comprises entre La Hollande et la Frise Orientale. [Kaart van de ingangen van de Zuiderzee en de Eems, inclusief de zandbanken en kusten, tussen Holland en oostelijk Friesland.] Gravure vervaardigd in 1693 door Herman van Loon, gedrukt van twee koperplaten, uitgegeven te Amsterdam door Pieter Mortier als deel van diens Le Neptune François. In de tijd met de hand gekleurd. Afm.: 61,3 x 88,9 cm. Grote gedetailleerde paskaart van de ingang van de Zuiderzee gezien van zuid naar noord. De meeste kleine plaatsen zijn aangegeven met een kerk of ander gebouw, van sommige steden zijn de fortificaties te zien. Met inzetkaart van de Zuiderzee van Urk tot aan Amsterdam. De Zuiderzee lag vol zandbanken en andere ondieptes. Daardoor was het een moeilijk vaarwater. Vooral in het noordelijke deel - de huidige Waddenzee - konden schepen met moeite een route vinden. Daarvoor gebruikten schippers kaarten als deze waarop dieptes, zandbanken, bakens en visfuiken zijn aangegeven. Le Neptune François, die wordt beschouwd als de fraaiste en kwalitatief meest hoogstaande zeeatlas die in de zeventiende eeuw in Amsterdam werd uitgegeven, is een zogenaamde contrefaçon: een nadruk. Pieter Mortier (1661-1711) wilde hiermee de concurrentie aangaan met De nieuwe groote lichtende zeefakkel, de indrukwekkende zeemansgids waarmee Johannes van Keulen (1654-1715) zich vanaf 1681 een monopoliepositie op het terrein van de maritieme cartografie had verworven. Jean Colbert (1619-1683) gaf in de tachtiger jaren van de zeventiende eeuw een groep wiskundigen en astronomen van de Académie Royale des Sciences opdracht om in samenwerking met hydrografen van de Franse marine de kusten van het Europese continent van Noorwegen tot Gibraltar in kaart te brengen. Het resultaat van deze onderneming, een schitterend gegraveerde atlas in 29 bladen, uitgegeven onder verantwoordelijkheid van de koninklijk geograaf Alexis-Hubert Jaillot (1632-1712) rolde in 1693 van de drukpersen van de Imprimerie Royale in Parijs. Nog datzelfde jaar verscheen in Amsterdam de nadruk van Pieter Mortier die identiek was gegraveerd en gedrukt. Mortier, de zoon van een Franse politieke vluchteling, had in 1690 het privilege verkregen om de kaarten en atlassen van Franse uitgevers in Holland te verspreiden. Hij vatte dat recht ruim op. Omdat hij niet aan de originele koperplaten kon komen, liet hij de kaarten opnieuw graveren. Vervolgens bracht hij de atlassen onder vermelding van het oorspronkelijke impressum op de markt. Zo ook Le Neptune François. Prijs: Euro 1.650,-
• Über Künstler

  Der erste Pieter Mortier (Leiden, 1661 – Amsterdam, 1711) war der Sohn eines politischen Flüchtlings aus Frankreich und wurde Kartenzeichner und Kupferstecher. Er reiste 1681–1685 nach Paris und kehrte dann nach Amsterdam zurück, wo er von 1685 bis 1711 als Buchhändler tätig war.

  1690 erhielt er das Privileg, Karten und Atlanten französischer Verlage in Amsterdam für den niederländischen Markt herauszugeben. Er nutzte dieses Privileg, um eine ähnliche Reihe von Privilegien für den Druck einer „illustrierten Druckbibel“ im Jahr 1700 zu gewinnen. Auch bekannt als „Mortiers Bibel“ (niederländisch: Mortierbijbel oder Prentbijbel Mortier), der offizielle Name dieses Buches war Historie des Ouden en Nieuwen Testaments, verrykt met meer dan vierhonderd printverbeeldingen in koper gesneeden ("Geschichte des Alten und Neuen Testaments: angereichert mit mehr als vierhundert in Kupfer geschnittenen gedruckten Illustrationen").

  In Amsterdam befand er sich 1685–1686 in Middeldam und dann 1686–1711 in Vijgendam. Sein Schild war zwischen 1685 und 1700 "Stad van Parijs". Es war bekannt, dass er eine fiktive Verlagsadresse in Antwerpen und auch in London verwendet hatte. Der Short Title Catalogue Netherlands schreibt die Veröffentlichung von 261 Titeln Pieter Mortier I zu.

  Während des ersten Jahrzehnts des 18. Jahrhunderts forderte Mortier die Hugenotte Estienne Roger heraus, den Markt für polyphone Noten zu beherrschen, indem er einen Preiskampf führte.

  Er heiratete Amelia 's-Gravensande (1666–1719), die als Witwe bis zu ihrem Tod seinen Verlag führte. Das Paar hatte zwei Söhne, Pieter Mortier II (siehe unten) und Cornelis Mortier (1699–1783), die in Partnerschaft mit Johannes Covens I (1697–1774) den Kartenverlag Covens & Mortier (1721–1866) gründeten, der später wurde größter kartographischer Verlag im achtzehnten Jahrhundert.

Sind Sie daran interessiert, dieses Kunstwerk zu kaufen?