Ave Caesar! Io Saturnalia! 1895

Lawrence Alma-Tadema

Stampa su carta Fine ArtStampa fotografica
35 ⨯ 47 cm
ConditionVery good
Prezzo su richiesta

Gallerease Selected

• A proposito di opere d'arte

  Originele fotogravure gedrukt op zwaar crèmekleurig papier naar het schilderij 'Ave Caesar! Io Saturnalia!' in 1880. Afmetingen van de afbeelding: 11,5 cm bij 23 cm Papierformaat: 35 cm bij 47 cm Toen de moordenaars van Gaius de menigte buitensloten onder het voorwendsel dat de keizer alleen wenste te zijn, werd Claudius met de rest verdreven en trok hij zich terug in een appartement dat het Hermaeum werd genoemd; en even later, in grote schrik door het nieuws van de moord, sloop hij weg naar een balkon in de buurt en verborg zich tussen de gordijnen die voor de deur hingen. Terwijl hij daar ineenkromp, zag een gewone soldaat, die in het wilde weg rondsloop, zijn voeten en wilde hem vragen wie hij was, trok hem naar buiten en herkende hem; en toen Claudius van schrik aan zijn voeten viel, riep hij hem uit tot keizer. Alma-Tadema's toespelingen op Seutonius' beschrijving zijn onmiskenbaar. De scène speelt zich af in het Hermaeum (Huis van Hermes), zoals blijkt uit de met bloed besmeurde herm, of buste, van Augustus op de achtergrond. Claudius, een bekende lafaard, keizerlijke imbeciel en onwaarschijnlijke kandidaat voor het keizerschap, krimpt ineen van afschuw wanneer de wacht zijn felrode schoenen en ware identiteit herkent. Caligula kan ook worden herkend aan zijn voeten; hij is vrijwel zeker de eigenaar van de felgroene laarzen die uit de stapel lijken steken. Zoals de kunsthistoricus R.J. Barrow heeft opgemerkt, zijn de groene laarzen "een geestige verwijzing naar Caligula's naam, die Ôkleine laarzenÕ betekent, bedacht toen hij als kind het kostuum van soldaat droeg, met militaire laarzen aan". Het hele schilderij is in feite een geestige kritiek op Rome, waarbij het verachtelijke heden wordt afgezet tegen een heroïscher verleden. Ondanks de beroemde onderwerpen heeft Een Romeinse Keizer dus een gemeenschappelijk thema met de meer huiselijke schilderijen van de kunstenaar: het is onheroïsch. Het schilderij verschilt echter van afbeeldingen uit het dagelijkse leven in die zin dat het geen toonbeeld is van grootheid waarmee de Britten zich gemakkelijk zouden kunnen identificeren, of zich zelfs maar mee zouden willen identificeren. De onderwerpen zijn tegelijkertijd vorstelijk en meelijwekkend. Er is een duidelijke discrepantie tussen de keizerlijke status van Claudius en zijn afgetobde fysieke toestand. Een muurschildering van de slag bij Actium, ter viering van Octavianus' overwinning op Marcus Antonius en Cleopatra in 31 VC, is onheilspellend afgesneden. Aan de rechterkant van het doek staat het huisaltaar van de keizerlijke familie, "met de nadruk op het feit dat Caligula werd vermoord voor het altaar van zijn nobelere voorvaderen". Net als zijn literaire inspiratie Suetonius, geeft Alma-Tadema deze gebeurtenis een geamuseerde oneerbiedigheid en ironie mee.
• A proposito di opere artista

  Lawrence Alma-Tadema è uno degli artisti romantici più famosi della Gran Bretagna della fine del XIX secolo. Nacque nei Paesi Bassi come Laurens Tadema, dalla famiglia del notaio della città. Più tardi, mentre cercava di fare la sua nicchia nel mondo dell'arte, cambiò l'ortografia del suo nome nel più inglese "Lawrence", e incluse il suo secondo nome "Alma" come parte del suo cognome, così sarebbe stato elencato tra le “A” nei cataloghi delle mostre.

  Da bambino fu deciso che Alma-Tadema avrebbe intrapreso la carriera di avvocato, ma all'età di quindici anni ebbe un crollo mentale e fisico. Gli fu diagnosticato un tisico, gli fu dato poco tempo da vivere, e quindi libero di perseguire una vita di svago e piacere. Una volta lasciato a se stesso, decise di studiare arte, poiché sua madre aveva pagato lezioni d'arte nella sua prima infanzia ed era uno dei suoi interessi. Ha riguadagnato la sua salute e ha studiato alla Royal Academy of Antwerp nel 1852, dove ha vinto numerosi premi rispettati. La sua prima opera importante fu esposta nel 1858 e ottenne molti elogi dalla critica, creando scalpore nel mondo dell'arte.

  Nel 1862, si mise in proprio nel suo studio per perseguire la sua carriera individuale nell'arte. Nel 1869, Alma-Tadema perse la moglie di sei anni a causa del vaiolo. Sconsolato e depresso, smise di dipingere e la sua salute cominciò a peggiorare. Su consiglio del suo medico, si recò in Inghilterra per una diagnosi medica, dove fu invitato a casa di un collega pittore, Ford Madox Brown. Fu qui che mise gli occhi su Laura Theresa Epps, che all'epoca aveva 17 anni, e se ne innamorò perdutamente. Alma-Tadema approfittò dello scoppio della guerra franco-prussiana per trasferirsi in Inghilterra, dove non perse tempo contattando Laura e assumendole lezioni private d'arte. Fu durante una di queste lezioni che Alma-Tadema propose, e poco dopo si sposarono. Alma-Tadema aveva 34 anni e la sposa 18.

  Alma-Tadema trascorse la parte successiva della sua vita viaggiando attraverso l'Europa e godendosi il continuo successo dei suoi dipinti. Come uomo, le sue esplosioni di cattivo umore sono state alleviate dalla sua personalità estroversa e calda e dal suo senso di malizia. Perfezionista e lavoratore ossessivo, innovò anche una nuova tecnica di numerazione, che rendeva difficile ai falsari spacciare opere non originali. Nei suoi ultimi anni, sebbene la sua produzione artistica sia leggermente diminuita, ha goduto di un successo continuo, fino a diventare uno dei pittori più ricchi del XIX secolo. Fu nominato cavaliere in Inghilterra nel 1899.

  Nel 1912, Alma-Tadema si recò in Germania per sottoporsi a cure per l'ulcera allo stomaco e morì in Germania all'età di 76 anni. Dopo la sua morte, il suo lavoro fu per lo più ignorato. A causa dei drastici cambiamenti in atto nell'arte, il genio artistico di Alma-Tadema non sarebbe tornato agli occhi del pubblico fino agli anni '60. Da allora il suo lavoro meticoloso è stato utilizzato come materiale di partenza per dozzine di film di Hollywood.

  

   

Sei interessato ad acquistare questa opera d'arte?