André Belo (André Belol Dil),Paris, 1908-1976, ontwikkelde al op jonge leeftijd interesse voor beeldhouwen, hij zag het als zijn roeping. Op de Academie was hij leerling van Jean Boucher en Aristide Maillol. Later gaf hij ook zelf les aan de École des Arts Appliques en was hij lid van de toelatingscommissie aan de École des Beaux-Arts.

Naast zijn sculpturen en bas-reliëfs, heeft hij ook speciale penningen ontworpen voor Erik Satie en Charles Dullin. Hij exposeerde van 1945 tot het begin van de jaren 70 op de Salon de la Jeune Sculpture.

André Belo staat bekend om zijn moderne lijnvoering, grenzend aan figuratie, surrealisme en abstractie. Hij heeft een prachtige manier van vormgeven, hij was geïnspireerd door kunstenaars als Laurens en Brancusi.

Het grote thema van zijn oeuvre is de mens en dan met name de vrouw, in al haar dimensies, zoals bij dit kleine bronsje, waarin de vrouw als moeder te zien is. De moederliefde is zo duidelijk en mooi weergegeven.

Daarnaast heeft hij ook enkele dieren geportretteerd, zoals zijn vuurvogel, waar een bronzen uitvoering opgenomen is in de collectie van Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris.