Léon Devos was een belangrijke post-impressionistische Belgische schilder. Hij specialiseerde zich in stillevens, naakten, landschappen, bloemen en interieurs. Hij studeerde aan het Kunstinstituut van Bergen en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Brussel. Devos was mede-oprichter van de artistieke groep 'Nervia' - ze wilden de focus op Waalse kunst binnen de brede Belgische kunstbeweging benadrukken. Onder de leden waren Pierre Paulus, Leon Navez, Frans Depooter, Taf Wallet, Louis Buisseret en Anto Carte. De groep 'Nervia' had zijn eerste groepstentoonstelling in 1928.

Devos vertrok met zijn vriend en tevens schilder Leon Navez voor langere tijd naar Parijs. Bij zijn terugkeer in België werd hij professor en vervolgens directeur van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Brussel in 1948. Devos won vele prijzen, onder meer: ​​Le Prix d'Hainaut (1928) en de Carnegie Garden Club (1950). Hij was ook lid van de Belgische Koninklijke Academie voor Kunsten & Kunstenaars. Een overzichtstentoonstelling van zijn werk werd onder meer georganiseerd in Namen (1965) en Brussel (1985). Werken van Léon Devos worden tentoongesteld in de musea van Antwerpen, Brussel, Charleroi, Gent, La Louviere, Luik en Doornik.

De Belgische krant 'Le Soir' over de schilder Léon Devos in 1985: 'Ook wel 'de schilder van de vreugde' genoemd, geeft Léon Devos het licht in het interieur een spontane kracht in al zijn kleuren en helderheid zonder de authenticiteit van het object te verliezen en het is de omgeving'.