Thierry van Rijswijck of van Ryswyck, zelf signeerde hij met van Ryswyck (Antwerpen 1911- Vallauris 1958), was een beeldhouwer en keramist en behoorde tot de School van Antwerpen.

Hij volgde zijn opleiding aan de Academie van Antwerpen als leerling van de Belgische beeldhouwer Josué Dupon, een goede vriend van Rembrandt Bugatti en wiens monumentale bronzen van dieren de beroemde Zoo van Antwerpen sierden. Van hem leerde van Ryswyck zijn vaardigheden van de beeldhouwkunst en keramiek.

Van Ryswyck is een uitgesproken animalier, hij bestudeerde de wilde dieren nauwgezet in de Antwerpse Zoo, net als Alberic Collin en Rembrandt Bugatti voor hem en hij heeft vele dieren geportretteerd.
Hij werkte voornamelijk met brons, gips en terracotta, hij kreeg al gauw grote erkenning van de
kunstcritici van die tijd. Hij was goed bevriend met zijn collega's Albéric Collin en Raymond de Meester de Betzenbroeck.

Midden jaren 30 vertrok hij naar Parijs en nam regelmatig deel aan de Salons. De Art Deco inspireerde hem zeer, hij werkte in een naturalistische, gestileerde stijl. Na WO II verhuist hij naar het Zuiden van Frankrijk in de buurt van Monte Carlo. Hij heeft ook samengewerkt met Roger Guérin in Bouffioulx, daarnaast was hij ook verbonden met het Belgische Keramiek Vereniging; 'Cerabel', in Badour.

Van Ryswyck werkte meestal met gips, terracotta of brons, hij heeft veel verschillende dieren vastgelegd maar hij had een bijzondere fascinatie voor de meer exotische dieren, vaak waren zijn dieren ook jong. Hij wilde zijn dieren vaak portretteren in het gedrag dat typerend voor hen was. Eigenlijk krijgt hierdoor elk dier een zeer sterke uitstraling en vitaliteit. Daarnaast zorgde hij er ook voor dat het licht goed op de pels viel, waardoor spieren of andere elementen ook beweging suggereerden.

Hij bezoekt regelmatig Vallauris, het centrum van de keramiek. Thierry Van Rijswijck overlijdt in 1958 door een auto ongeluk in Vallauris.