Vaaspendule 1750 - 1770

Onbekende Kunstenaar

BronsGoudMetaalVerguld
61 ⨯ 33 ⨯ 25 cm
Momenteel niet beschikbaar via Gallerease

• Over kunstwerk
  Het uurwerk met gaand- en slagwerk, de loopduur is ca. acht dagen. De wijzerplaat heeft een verdeling in minuten, uren en data.Het uurwerk gesigneerd: Etienne Le Noir à Paris.De pendule toegeschreven aan Robert Osmond.De pendule in de vorm van een vaas met leeuwenkoppen op een sokkel, vertoont alle kenmerken van het vroege Franse Classicisme (“goût grec” of “goût à l’antique”).De vaasvorm zelf is een typisch voorbeeld van een classicistisch motief , maar evenzeer de leeuwenkoppen met hun losse, aan nagels opgehangen vel en de cirkel van gebundeld laurierblad waarop de vaas rust en die herhaald wordt in de lunette.De sokkel is gedecoreerd met uit rozetten ontspringende guirlandes van eikenblad met eikels en het deksel van de vaas wordt bekroond door een pijnappel. De verdere decoratie bestaat uit rozetten, bladmotieven en cannelures.De pendule.In het atelier Osmond waren twee generaties Osmond werkzaam: Robert Osmond (Canisy 1711 - Parijs 1789), die in 1746 als meester-bronsgieter in de registers van het Parijse gilde werd ingeschreven, en vanaf 1756 gezworene (juré) van het gilde was. Robert Osmond werkte van 1746 tot 1761 in de Rue de Canettes en na 1761 vestigde hij zijn werkplaats in de Rue Macon. Zijn neef Jean-Baptiste Osmond (zoon van Robert’s broer) werd in 1764 als maître-fondeur in het bronsgieters-gilde ingeschreven. De samenwerking tussen oom en neef was zeer groot.Robert Osmond was zich zeer bewust van het belang van het auteursrecht op modellen en was in 1766 als gezworene een van de ondertekenaars van de verklaring inzake auteursrecht die het bronsgietersgilde opstelde.Vanaf 1755-1760 is in het werk van Robert Osmond een eerste aanzet te zien tot de strenge, vroeg-classicistische stijl van de goût grec. De vaaspendule met leeuwenkoppen die waarschijnlijk ontstond tussen 1760-1765, is een van de meest evenwichtige voorbeelden van die nieuwe stijl.Een model bestond uit verschillende onderdelen en de opbouw van pendules kon daardoor gevarieerd worden. (Er zijn exemplaren van de vaaspendule bekend met bijvoorbeeld een hogere sokkel met daarop twee putti; met twee gebogen handvaten in plaats van leeuwenkoppen of met een anders gevormde dekselknop).De onderdelen werden afzonderlijk gegoten en daarna aan elkaar geschroefd. Op die manier kon een bronzeur met een relatief klein aantal onderdelen zeer gevarieerde modellen ontwikkelen om aan de wensen van zijn opdrachtgevers tegemoet te komen.Na ca. 1775 maakte het atelier Osmond vooral modellen in de minder strenge grotesken-variant van het Classicisme.De vaaspendule met leeuwenkoppen is een van de krachtigste en mooiste voorbeelden van de nieuwe stijlopvatting van de goût grec en het model was zó’n succes dat het in de late 19e eeuw door de bronsgieters Beurdeley & Cie. werd gekopieerd als “model van Osmond”.Het uurwerk.Pierre-Etienne Le Noir (1724-?), afkomstig uit een familie van horloge- en klokkenmakers had, samen met zijn vader Etienne Le Noir vanaf 1743 een atelier aan de Quai des Orfèvres in Parijs. Beiden signeerden hun uurwerken met “Etienne Le Noir à Paris”; een duidelijk onderscheid tussen het werk van de vader en de zoon is dan ook niet te maken.Etienne Le Noir leverde onder meer uurwerken en horloges aan het Franse Hof, vooral aan Mme. de Pompadour en Mme. Du Barry.Een pendule in vaasvorm met leeuwenkoppen, eveneens van Robert Osmond, maar met een uurwerk door Julien Le Roy, bevindt zich in het Musée Condé in Chantilly.
• Over kunstenaar

  Het kan voorkomen dat een kunstenaar of maker onbekend is.

  Voor sommige werken is het niet te bepalen door wie het gemaakt is of dat het is gemaakt door (een groep) ambachtslieden. Voorbeelden zijn beelden uit de Oudheid, meubels, spiegels of handtekeningen die vaak niet duidelijk of leesbaar zijn. Maar ook sommige werken zijn helemaal niet gesigneerd.

  Ook kunt u de volgende beschrijving vinden:

  •"Toegeschreven aan …." waarschijnlijk een werk van de kunstenaar maar niet zeker of gedeeltelijk

  •“Atelier van ….” of werkplaats van” een werk uitgevoerd in het atelier of atelier van de kunstenaar, eventueel onder zijn toezicht

  •“Cirkel van ….” een werk uit de periode van de kunstenaar die zijn invloed laat zien, nauw verbonden met de kunstenaar maar niet noodzakelijkerwijs zijn leerling

  •“Stijl van ….” of  “Volger van ….” een werk uitgevoerd in de stijl van de kunstenaar, maar niet noodzakelijk door een leerling; kan eigentijds of bijna eigentijds zijn

  •“Wijze van ….” een werk in de stijl van de kunstenaar maar van latere datum

  •"Na …." een kopie (van welke datum dan ook) van een werk van de kunstenaar

  •“Getekend…”,  “Gedateerd….”  of  “Ingeschreven” dan is het werk gesigneerd/ gedateerd/ ingeschreven door de kunstenaar. De toevoeging van een vraagteken duidt op een element van twijfel

  •"Met handtekening ...", "Met datum ...", "Met opschrift..." of “Draagt signatuur/datum/opschrift” dan is de handtekening/datum/opschrift toegevoegd door iemand anders dan de kunstenaar