Prerafaëlieten in het Victoriaanse tijdperk
De prerafaëlieten waren een groep Engelse kunstenaars die halverwege de 19e eeuw een broederschap vormden. Ze werden in 1848 opgericht door William Holman Hunt, John Everett Millais en Dante Gabriel Rossetti, die allemaal studenten waren aan de Royal Academy of Arts in Londen. De prerafaëlieten stonden bekend om hun afwijzing van traditionele academische schilderkunst en hun interesse in middeleeuwse en vroege renaissancekunst.
De naam "Pre-Raphaelite" verwijst naar hun bewondering voor de kunst die werd gemaakt vóór de tijd van Raphael, de Italiaanse renaissanceschilder. Ze waren van mening dat Raphael en zijn tijdgenoten de kunst hadden gecorrumpeerd door te veel nadruk te leggen op formele, academische opleiding en geïdealiseerde afbeeldingen van schoonheid. In plaats daarvan probeerden de prerafaëlieten terug te keren naar een eenvoudigere, meer naturalistische schilderstijl die zich concentreerde op de waarheid van het onderwerp.
De prerafaëlieten waren vooral geïnteresseerd in het schilderen van onderwerpen uit de literatuur, mythologie en religieuze teksten. Ze gebruikten vaak symboliek en allegorie in hun werk om diepere betekenissen en emoties over te brengen. Tot de beroemdste werken van de groep behoren "Ophelia" van John Everett Millais, waarin de verdrinking van Shakespeare's tragische personage in Hamlet wordt afgebeeld, en "The Light of the World" van William Holman Hunt, waarin Christus op de deur van de menselijke ziel klopt.
De prerafaëlieten stonden ook bekend om hun kenmerkende kleurgebruik en aandacht voor detail. Ze waren nauwgezet in hun schildertechnieken en besteedden vaak maanden of zelfs jaren aan één schilderij. Ze experimenteerden ook met nieuwe materialen, zoals olieverf gemengd met hars, om levendige kleuren en helderheid in hun werk te creëren.
De prerafaëlieten waren niet zomaar een groep kunstenaars; ze waren ook een sociale en culturele beweging. Ze verwierpen de heersende Victoriaanse houding ten opzichte van kunst en de samenleving, die ze als overdreven materialistisch en gebrek aan spiritualiteit beschouwden. Ze pleitten voor een terugkeer naar de waarden van de middeleeuwse samenleving, die volgens hen meer in overeenstemming waren met de natuur en de menselijke geest.
De prerafaëlieten hadden ook een grote invloed op de kunstwereld van hun tijd. Ze inspireerden een nieuwe generatie kunstenaars die de academische tradities van de Koninklijke Academie afwezen en een meer individualistische, expressieve vorm van kunst probeerden te creëren. Hun invloed is terug te zien in het werk van latere kunstenaars zoals Edward Burne-Jones en Aubrey Beardsley.
Kortom, de prerafaëlieten waren een groep Engelse kunstenaars die de traditionele academische schilderkunst van hun tijd verwierpen en probeerden terug te keren naar een meer naturalistische schilderstijl. Ze stonden bekend om hun kleurgebruik, aandacht voor detail en interesse in literaire en mythologische onderwerpen.
Ze waren ook een sociale en culturele beweging die de materialistische waarden van de Victoriaanse samenleving verwierp en pleitte voor een terugkeer naar de spirituele waarden van de middeleeuwse samenleving. Hun invloed is nog steeds voelbaar in de kunstwereld van vandaag, waardoor ze een belangrijk en blijvend onderdeel van de kunstgeschiedenis zijn.
* Afbeelding in de header: 'Hylas and the Nymphs' , John William, 1896
