Edward Dwurnik is een van de bekendste en meest herkenbare Poolse beeldend kunstenaars.
Hij werd geboren op 19 april 1943 in Radzymin bij Warschau. In 1963–1970 studeerde hij schilderkunst, grafiek en beeldhouwkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Warschau, waar hij afstudeerde aan het schildersatelier van professor Eugeniusz Eibisch. In 1965 nam hij, onder invloed van de tentoonstelling van de naïeve schilder Nikifor Krynicki, een soortgelijke schilderstijl aan, die hij later wijzigde en ontwikkelde.
Dwurnik creëerde uitgebreide schilderijenseries. Hij was een enorm productief kunstenaar. Als we alleen zijn werken op canvas in ogenschouw nemen, omvat zijn oeuvre meer dan 8000 stukken. Zijn eerste kunstwerken dateren uit 1966, zijn oudste en meest herkenbare schilderijenreeks, Podróże autostopem (liften), een vogelvlucht van stadsgezichten. Andere belangrijke series zijn onder meer Sportowcy (Sporters), een karikaturaal en brutaal beeld van Polen in het communistische tijdperk, en Robotnicy (Arbeiders), een portret van Polen in de strijd tegen de communistische onderdrukker. In deze serie uit de jaren tachtig werd Dwurniks schilderij expressief, dramatisch en politiek geëngageerd.
Zijn volgende series waren vergelijkbaar; het volstaat om Droga na wschód (De Weg naar het Oosten; 1989-1991) te beschouwen, dat de slachtoffers van het stalinisme herdenkt, of Od grudnia do czerwca 1990-1994 (van december tot juni 1990-1994), dat de slachtoffers van het stalinisme herdenkt. de slachtoffers van de Poolse periode van staat van beleg (1981–1983). In de jaren negentig schilderde Dwurnik een serie die voortbouwde op zijn Podróże autostopem – Niebieskie miasta (Blauwe Steden) en Diagonale (Diagonalen) – maar ook geheel nieuwe series zoals Błękitne (Blauw), Niech żyje wojna! (Lang leve de oorlog!), en Wyliczanka (Tellen). Halverwege de jaren 2000 begon Dwurnik te werken aan de abstracte serie Dwudziesty Piąty (The Twenty-Fifth), die hij tot het einde van zijn leven langs andere thema's voortzette.
Edward Dwurnik stierf op 28 oktober 2018 in zijn huis in Warschau. De begrafenis van de kunstenaar vond plaats op 5 november 2018. Hij wordt begraven in Aleja Zasłużonych op de militaire begraafplaats Powązki naast de muzikant Tomasz Stańko, wiens muziek Dwurnik enorm waardeerde.
Tijdens zijn leven nam Edward Dwurnik deel aan vele prestigieuze tentoonstellingen van hedendaagse kunst, waaronder documenta 7 in Kassel in 1982, de Biënnale van Sydney in 1984 en de Biënnale van Parijs in 1985. Zijn werken zijn te vinden in vele institutionele collecties, waaronder de Van Abbemuseum in Eindhoven, het Museum Ludwig in Keulen, de Staatliche Kunstsammlungen Dresden in Dresden, de Schaulager in Bazel, de Zachęta National Gallery of Art in Warschau, het Nationaal Museum in Warschau, het Nationaal Museum in Krakau, het Nationaal Museum in Poznań, en vele anderen.
