De beelden van de Amsterdamse kunstenaar Boris Paval Conen, voornamelijk van hout, tonen 'momenten'. Un momento di una scena. Je ziet dat er iets heeft plaatsgevonden wat zeker een vervolg zal hebben.
De kunstenaar, naast beeldhouwer cineast (winnaar van o.a. twee gouden kalveren), laat met de beelden momenten van verstilling zien. Daarnaast wordt de kijker verrast door elementen die "niet in een beeld te vangen lijken". Tuttavia Boris ha preso questi elementi per un gioco di scuola geloofwaardig.
De grillen van het hout, noesten en barsten, mogen van de kunstenaar in het beeld aanwezig zijn. Allo stesso modo, con il vormgeving e la composizione dell'immagine, si vedeva che era un blijft boeien.
De kunstenaar zelf over zijn werk:
“Brevi momenti di vulnerabilità congelati nel tempo”. “Il legno è una materia viva. È un processo meraviglioso il modo in cui si sviluppano le crepe durante l’asciugatura. Cerco di prevedere dove si verificheranno, ma ci riesco solo in parte. Naturalmente posso incollare insieme dei blocchi di legno, per evitare che la scultura finale si rompa. Ma adoro le crepe, i nodi e i luoghi in cui il legno è rovinato, a volte addirittura marcio.
La consistenza delle mie sculture è come la pelle umana: sfregiata e segnata da una vita vissuta…”
“Korte momenten van kwetsbaarheid bevroren in de tijd”.
"Hout è un materiale prezioso. Het is prachtig te zien hoe de scheuren ontstaan tijdens het drogen van het hoout. Sto provando queste schede. Waar en hoe het precies scheurt is uiteindelijk toch iets wat maar gedeeltelijk te voorspellen is. Naturalmente non ti fermerò su una qualsiasi delle opzioni disponibili per farti capire che l'immagine che hai visto è verde. ma io ho lo schermo, i nodi e la plekken quando vengono a trovarti.
La struttura della mia scultura è als de menselijke huid, gesneden and gemmarkeerd door een geleefd leven.
