Exhibited Stedelijk Museum Amsterdam “Breitner en Amsterdam, 1947”
George Hendrik Breitner (12 September 1857 – 5 June 1923) was a Dutch painter and photographer. An important figure in Amsterdam Impressionism, he is noted especially for his paintings of street scenes and harbours in a realistic style. He painted en plein air, and became interested in photography as a means of documenting street life and atmospheric effects – rainy weather in particular – as reference materials for his paintings. From 1876–1880 he attended the Art Academy in The Hague where his extraordinary talent was rewarded on various occasions. From October 1878 till April 1879 he worked as an art teacher at the Leiden academy Ars Aemula Naturae. In 1880 he was expelled from the Art Academy of The Hague for misconduct, because he had destroyed the regulations-board. In the same year he lived at landscapist Willem Maris's place at Loosduinen and was accepted as a member of Pulchri Studio, an important artist's society in The Hague. Later, he distanced himself from the Hague School and today he is generally regarded as an Amsterdam Impressionist.
George Hendrik Breitner (1857-1923) werd geboren in Rotterdam. George Hendrik Breitner was een dubbeltalent. Hij werd niet alleen bekend als schilder, maar ook als fotograaf. Er zijn zo’n 2000 foto’s van Breitner over verschillende collecties verspreid.
In 1876 schreef hij zich in aan de academie in Den Haag. Later werkte hij in het atelier van Willem Maris. In deze vroege periode werd hij vooral beïnvloed door de schilders van de Haagse School. Breitner gaf de voorkeur aan arbeidersmodellen: arbeiders, dienstmeisjes en mensen uit de lagere klassen. Hij zag zichzelf als 'le peintre du peuple', de volksschilder.
In 1886 verhuisde hij naar Amsterdam, waar hij het leven van de stad vastlegde in schetsen, schilderijen en foto's. Breitner kwam daar in contact met de Tachtigers, een groep kunstenaars rond het literaire tijdschrift De Nieuwe Gids, die voor veel vernieuwingen zorgde in de kunstwereld
Soms maakte hij meerdere foto's van hetzelfde onderwerp, vanuit verschillende hoeken of onder verschillende weersomstandigheden. Foto's kunnen als voorbeeld dienen voor een schilderij, als voor zijn portretten van meisjes in kimono's, of als algemeen referentiemateriaal.
De camera zou hem bijna 25 jaar lang blijven boeien en er ontstond al gauw een wisselwerking tussen zijn schilderkunst en zijn fotografie. De foto's waren daarbij meer dan alleen een hulpmiddel. Rond 1900 begon de fotografie steeds meer een eigen plaats in te nemen binnen zijn werk.
Zijn laatste weinig produtieve en stille jaren worden op 5 juni afgesloten. Hij sterft rustig, in zijn atelier. Breitner's Cees Maks vertelt later dat een wasmand vol negatieven in zijn atelier werd gevonden.
George Hendrik Breitner werkte vaak samen met Isaac Israels; beide schilders worden aangeduid als Amsterdamse impressionisten. Conservatieve critici noemden Breitners stijl 'onaf'.
Wij gebruiken cookies voor statistieken die ons helpen onze site te verbeteren. Door deze site te gebruiken, zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen, gaat u hiermee akkoord.
